محققان در این مطالعه برای اولین بار رویه کنترل توجه و رمزگذاری شنیداری را در مغز کودکانی که آموزش موسیقی می دیدند و گروهی دیگر از کودکان که آموزش موسیقی نمی دیدند و در گروه کنترل قرار داشتند، بررسی و مقایسه کردند.
لئونی کازل یک ویالونیست و عصب شناس در دانشگاه «کاتولیک پاپی» در شیلی که ریاست این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: این ۲ گروه از کودکان از لحاظ سن، بهره هوشی و میزان تحصیلات والدین تفاوتی نداشتند. تمامی کودکانی که تحت آموزش موسیقی قرار داشتند ۱۰ تا ۱۳ سال سن داشتند و همگی دست کم ۲ سال یکی از آلات موسیقی را می نواختند و برای حداقل 2ساعت در هفته تمرین می کردند.
تصاویر ام. آر. آی به محققان کمک کرد تا بتوانند دو مکانیسم اصلی عصبی را که تفاوت های ایجاد شده در توجه و عملکرد حافظه را نشان می دهد، توضیح می دهند. محققان گفتند: مهمترین یافته ما این است که به نظر می رسد دو مکانیزم مختلف زمینه ساز عملکرد بهتر توجه و حافظه کودکانی است که آموزش موسیقی می بینند.
یکی از این مکانیسم ها از عملکرد توجه عمومی حمایت کرده و دیگری از مکانیسم های رمزگذاری شنیداری پشتیبانی می کند.
نتایج این مطالعه در مجموع نشان داد که یادگیری نواختن ساز برای مغز مفید است. کودکانی که آموزش موسیقی می دیدند در آزمایشات توجه و حافظه، عملکرد به مراتب بهتری داشتند؛ این مطالعه نشان داد که این کودکان در مناطقی از مغز خود که به کنترل توجه و رمزگذاری شنیداری مربوط می‌شود، فعالیت بیشتری داشتند.این موضوع باعث می شود که این کودکان از قدرت حافظه، توجه و خلاقیت بالاتری برخوردار باشند و کیفیت زندگی آنها به مراتب بهتر باشد.
اینستاگرام
@amminclinic
@markaz_moshavereh_ammin
#مرکز_مشاوره_آمین #آمین
آدرس: نارمک میدان هلال احمر به سمت هفت حوض_جنب دبستان توحید_پلاک۱۹ط۱
برای شروع، کنار تخت کودک بنشیند تا زمانی که کودک به خواب برود، در شب بعد کمی دورتر از تخت بنشینید و هر شب ته تدریج این فاصله را بیشتر کنید تا جایی که از اتاق خارج شوید و جلوی در اتاق و در دیدرس کودک بنشینید به طوری که بتوانید با کودک حرف بزنید.
در زمان اجرای این شیوه بهتر است با کودک ارتباط چشمی و فیزیکی برقرار نکنید.
خواندن یک کتاب برای کودک می تواند مفید باشد.به یاد داشته باشید که نوازش کودک قبل از خواب باعث آرامش بیشتر کودک می شود.
آدرس: نارمک میدان هلال احمر به سمت هفت حوض_جنب دبستان توحید_پلاک۱۹ط۱
مرکز مشاوره آمین
یکی از مشکلات مربوط به پاندمی کرونا این است که احساس خستگی باعث شده برخی از افراد نسبت به اصولی مانند استفاده از ماسک و حفظ فاصله اجتماعی، بی‌اهمیت و بی‌توجه شوند که همین باعث افزایش انتشار کووید-19 شده است.
این چالش بزرگی است و مخصوصاً افراد جوان‌تر به این علت که مرگ را از خود دورتر می‌بینند، اهمیت کمتری به حفظ اصول بهداشتی می‌دهند. در این مورد می‌توانیم از آنها بخواهیم به خانواده‌ی خود فکر کنند. باید به آنها یادآوری کنیم که آنها این توانایی را دارند که کمک کنند زودتر به شرایط گذشته برگردیم و از تعداد موارد کووید-19 بکاهیم.
اگر می‌خواهید راحت‌تر بیرون بروید، دوستان و اقوام را دیدار کنید و به کار و فعالیت‌های خود برگردید، بیرون غذا بخورید و سفر کنید، فقط یک راه وجود دارد: دستورالعمل‌های توصیه شده را رعایت کنید؛ ماسک بزنید، فاصله اجتماعی را رعایت کنید، در فضاهای بسته و شلوغ قرار نگیرید، دست‌ها را مرتباً بشویید و هر کاری لازم است برای ایمن ماندن انجام دهید.
یک راه دیگر در کنار الگوی مناسب بودن، رفتار مهربانانه است. وقتی کسی را می‌بینید که ماسک زده، با محبت از او تشکر کنید. تشویق یک رفتار مثبت می‌تواند قدرت بدهد و اما در مورد افرادی که با خشم و نارضایتی مقاومت می‌کنند چطور؟ به خودتان یادآوری کنید که چیزهایی را که تحت کنترلتان هستند، می‌توانید کنترل کنید؛ شما نمی‌توانید دیگران را کنترل کنید. به ازای هر کسی که می‌بینید ماسک نزده است، به تمام افرادی نگاه کنید که ماسک زده‌اند!
#آموزش_روان شناسی
#فتانه _محمدی _مشاور
آدرس: نارمک میدان هلال احمر به سمت هفت حوض_جنب دبستان توحید_پلاک۱۹ط۱
مرکز مشاوره آمین
اولین گام ؛
یکی از مهارت‌هایی که همسران باید از ابتدای ازدواج فراگیرند،مهارت مشکل‌گشایی است.همسران باید بیاموزند که هنگام بروز مشکل در روابط خود یا دیگر مسائل زندگی باید از هر گونه اقدام شتابزده بپرهیزند؛خونسردی خود را حفظ کنند،از حل مشکل ناامید نشوند،همدیگر را متهم نکنند و بابزرگواری و کرامت نفس برای حل آن مشکل بکوشند؛مهمترین گام در حل مشکلات،پذیرفتن آنها به شکل یک مسأله است نه به صورت یک مشکل.زیرا وقتی مشکل را به عنوان مشکل می‌نگریم،از جایگاه هیجان با آن برخورد می‌کنیم و آن را حل‌ناشدنی می‌کنیم؛ولی وقتی آن مشکل را به شکل مسئله می‌نگرم،از جایگاه حل مسأله با آن برخورد می‌کنیم و به صورت منطقی با آن روبه‌رو می‌شویم.بعد از پذیرش آن مشکل به عنوان مسأله باید مراحل زیر را برای مشکل‌گشایی مورد نظر قرار دهیم:
در اولین گام باید این مسأله و مشکل به طور دقیق شناخته شود،از دیگر مشکلات و مسائل جدا گردد تا بررسی آن امکان‌پذیر شود.
بررسی راه حل‌های مختلف مسأله با یاری دادن فکری و عملی و مشورت یکدیگر است.در این مرحله،راه‌حل‌های مسأله از طرف همسران بدون قضاوت و داوری درباره آنها ارائه می‌گردد.
سومین گام ؛
آن است که همسران به بحث و بررسی پیرامون راه حل‌های ارائه شده می‌پردازند،و راه حل‌های اجرا نشدنی را کنار گذاشته و راه حل مناسب را برمی‌گزیند.
چهارمین گام ؛
برای حل مسأله،اجرای راه حل مناسب انتخاب شده است.زوجین باید در این مرحله،هر کدام خود را متعهد و ملزم به اجرای راه حل بدانند و برای انجام آن بکوشند.
برای موفقیت در حل مسأله و مشکل پیش‌آمده بین زوجین، چند عامل بسیار مؤثر است که یکی از عوامل پرورش روحیه سازگاری است.
این عامل،نقش بسیار مهمی در حل مشکل‌گشایی و حل اختلافات زناشویی و افزایش خشنودی همسر دارد.
#فتانه _محمدی _مشاور
آدرس: نارمک میدان هلال احمر به سمت هفت حوض_جنب دبستان توحید_پلاک۱۹ط۱
مرکز مشاوره آمین
آموزش مسئولیت پذیری را از چه زمانی باید شروع کرد؟
برای آموزش مسئولیت پذیری، هیچ گاه زود نیست.
یکی از روش های موثر آموزش مسئولیت پذیری کودکان، واگذار کردن کارهای روزمره به آن هاست. کودکان دو، سه و چهار ساله عاشق کمک کردن هستند! پس از این ویژگی آن ها استفاده کنید و آن ها را دست کم نگیرید. البته در این زمینه، مرحله رشدی کودک و کارهایی را که می تواند انجام دهد در نظر داشته باشید. به عنوان مثال کودکان در سن دو سالگی قادرند لباس های کثیف را در سبد رختشویی بریزند، اسباب بازی ها را پس از بازی جمع آوری و هنگام شست و شوی لباس ها به کمک شما لباس های تیره را از لباس های روشن جدا کنند. در سن سه سالگی نیز قادرند جوراب های شسته شده را با کمک رنگ و شکل شان جفت کنند، به یک گیاه آب دهند، چیزی را که زمین می ریزد پاک کنند و ظرف خود را از روی میز جمع کنند. در سن چهار سالگی نیز باید قادر باشند ظرف ها، قاشق ها و دستمال سفره ها را روی میز بچینند، حوله ها را تا کنند، گردگیری کنند، در مرتب کردن رختخواب خود کمک کنند، شیر بریزند و با یک جاروی کوچک زمین را جارو کنند. بنابراین می توانید با توجه به توانایی فرزندتان، از همین سنین اقدام به دادن وظایف خانه به آن ها کنید.
۱ - کودکان را دست کم نگیرید: اغلب والدین کارهایی را که کودکان قادر به انجام شان هستند پایین تر از حد واقعی در نظر می گیرند. آن ها حتی ممکن است کارهایی را برای کودکانشان انجام دهند که خود آن ها به خوبی قادر به انجامش هستند.
۲ - وظایفی را واگذار کنید که مناسب سن کودکان باشد: اگر وظیفه ای که به او می دهید برای سنش مشکل باشد، ناامید و دلزده خواهد شد. اما اگر کارها طوری باشند که کودک از عهده انجام آن ها به خوبی برآید، به این ترتیب تشویق می شود و می خواهد کارهای بیشتری انجام دهد.
۳ - به خاطر داشته باشید کلید کار «سادگی» است: کودکان خردسال عادت دارند به محدوده کوچکی توجه کنند. بنابراین انجام کارهایی را به او بسپارید که در یک محدوده کوچک باشد تا او را خسته نکند.
مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی آمین