دو مقیاس نگرش برای سنجش عشق و دوست داشتن «یک تمایز مفهومی»
1 زنان به خود سرزنشی گرایش دارند و مردان به سرزنش اطرافیانشان.
2 معمولا زنان احساس غم، بی تفاوتی و بی ارزشی می کنند و مردان احساس خشم و تحریک پذیری دارند.
3زنان حالت دلواپسی و ترس دارند و مردان بدبین و گارد گرفته می شوند.
4 زنان از هر درگیری فاصله می گیرند و مردان درگیری و کشمکش درست می کنند.
5 زنان در این دوران دوست دارند درباره مسائلشان صحبت کنند در حالی که اکثر مردان صحبت درباره افسردگی شان را ضعف می دانند.
6 اکثر زنان در این دوران برای درمان خود به غذا یا روابط عاشقانه روی می آورند، در حالی که عموم مردان با تلویزیون، ورزش و رابطه فیزیکی سعی در فراموش کردن مسئله خود می کنند.
فتانه_محمدی
مشاوره فردی -زوج- خانواده
مدرس مهارتهای زندگی
مرکزمشاوره آمین
77955526
☎مشاوره_تلفنی(تماس از تلفن ثابت)
9099071898
9092305913
آموزش مسئولیت پذیری را از چه زمانی باید شروع کرد؟
برای آموزش مسئولیت پذیری، هیچ گاه زود نیست.
یکی از روش های موثر آموزش مسئولیت پذیری کودکان، واگذار کردن کارهای روزمره به آن هاست. کودکان دو، سه و چهار ساله عاشق کمک کردن هستند! پس از این ویژگی آن ها استفاده کنید و آن ها را دست کم نگیرید. البته در این زمینه، مرحله رشدی کودک و کارهایی را که می تواند انجام دهد در نظر داشته باشید. به عنوان مثال کودکان در سن دو سالگی قادرند لباس های کثیف را در سبد رختشویی بریزند، اسباب بازی ها را پس از بازی جمع آوری و هنگام شست و شوی لباس ها به کمک شما لباس های تیره را از لباس های روشن جدا کنند. در سن سه سالگی نیز قادرند جوراب های شسته شده را با کمک رنگ و شکل شان جفت کنند، به یک گیاه آب دهند، چیزی را که زمین می ریزد پاک کنند و ظرف خود را از روی میز جمع کنند. در سن چهار سالگی نیز باید قادر باشند ظرف ها، قاشق ها و دستمال سفره ها را روی میز بچینند، حوله ها را تا کنند، گردگیری کنند، در مرتب کردن رختخواب خود کمک کنند، شیر بریزند و با یک جاروی کوچک زمین را جارو کنند. بنابراین می توانید با توجه به توانایی فرزندتان، از همین سنین اقدام به دادن وظایف خانه به آن ها کنید.
۱ - کودکان را دست کم نگیرید: اغلب والدین کارهایی را که کودکان قادر به انجام شان هستند پایین تر از حد واقعی در نظر می گیرند. آن ها حتی ممکن است کارهایی را برای کودکانشان انجام دهند که خود آن ها به خوبی قادر به انجامش هستند.
۲ - وظایفی را واگذار کنید که مناسب سن کودکان باشد: اگر وظیفه ای که به او می دهید برای سنش مشکل باشد، ناامید و دلزده خواهد شد. اما اگر کارها طوری باشند که کودک از عهده انجام آن ها به خوبی برآید، به این ترتیب تشویق می شود و می خواهد کارهای بیشتری انجام دهد.
۳ - به خاطر داشته باشید کلید کار «سادگی» است: کودکان خردسال عادت دارند به محدوده کوچکی توجه کنند. بنابراین انجام کارهایی را به او بسپارید که در یک محدوده کوچک باشد تا او را خسته نکند.
مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی آمین
مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی آمین
ارتباط_موثر
مراحل مهم در تعیین مرزها در ارتباطات:
۱. خودآگاهی:
باید
ببیند مرزهایتان کجاها قوی و کجاها ضعیف هستند و کجاها اصلاً وجود ندارند.
چند مرز تازه برای خودتان بگذارید. چه کارهایی را دوست ندارید اطرافیان
تان در برخورد با شما انجام بدهند یا چه حرف‌هایی را بزنند؟
۲. آگاهی دهید:
دیگران
را درمورد رفتارها و حرف‌های غیرقابل‌قبول شان مطلع کنید. به آنها کمک
کنید بفهمند چطور می‌توانند به مرزهای جدید شما احترام بگذارند. بدون مقصر
کردن کسی حرف‌هایتان را بزنید. مرزهایتان را به زبان بیاورید.
۳. درخواست کنید:
به دقت و با آرامش به هر فرد بگویید که دوست دارید چه بگویند یا چه کاری کنند. آنها را به احترام گذاشتن به خودتان متعهد کنید.
۴. پیگیری کنید:
پیشرفت
آنها در برخورد با خودتان را به اطلاع آنها برسانید. به یاد دادن و تشویق
آنها ادامه دهید. به آنهایی که به مرزهایتان احترام می‌گذارند، پاداش دهید.
۵. هشدار دهید:
به آنها درمورد عواقب احتمالی نادیده گرفتن مرزهایتان هشدار دهید.
۶. عواقب:
اگر آنچه انتظار داشتید انجام نشد، عواقب کار را اجرا کنید. عواقبی تعیین کنید که بر فرد مقابل اثر بیشتری داشته باشد تا خودتان.
۷. مرزهای_دیگران را محترم بشمارید.
به مرزهای دیگران تجاوز نکنید. مرزهای آنها را شناخته و به آنها احترام بگذارید.
مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی آمین