.مهم ترین خطری که بچه ها را در دوران قرنطینه تهدید می کند
مهم ترین خطری که بچه ها را در دوران قرنطینه تهدید می کند، بی برنامگی و بی نظمی رفتاری در سبک زندگی آنها است.بچه ها به برنامه روزانه نیاز دارند، در حقیقت تنظیم برنامه روزانه، آنها را از آشفتگی رفتاری باز می دارد. به همین دلیل والدین می بایست به ویژه در دوران قرنطینه و خانه نشینی، برای فرزندان خود برنامه روزانه داشته باشند تا دچار مشکلات رفتاری در دوران بزرگسالی نشوند.
با توجه به اینکه مغز انعطاف پذیر بوده و مهم ترین کارکردهای عالی شناختی توسط مغز مدیریت و پردازش می شود، از این رو برنامه ریزی روزانه می‌تواند ابزار مهمی برای آموزش عادت‌های مختلف باشد. به عبارت دیگر، زندگی برنامه ریزی‌شده و قابل پیش‌بینی به کودکان و نوجوانان کمک میکند تا علاوه آموزش دقیق و تمرکز، احساس آرامش و امنیت بیشتری داشته باشند.
برنامه‌های روزانه که بر محور خوش گذراندن یا وقت گذراندن در کنار یکدیگر باشد، رابطه میان پدر و مادر و کودکان را تقویت میکند. می توان گفت برنامه ریزی با ترشح هورمون سروتونین در مغز هم ارتباط شگفت انگیزی دارد، در واقع سروتونین، فرد را در حالت تعادل نگه داشته او را از سردرگمی خارج می سازد.
برنامه‌ریزی روزانه می‌تواند، ایجادگر حس امنیت در موقعیت‌های استرس‌زا و در دوره‌های سخت بلوغ بشود. هنگامی که کودکان به نوجوانی می‌رسند، خانواده‌هایی که برای کارهای روزانه خود عادت به برنامه ریزی دارند، می‌توانند حس خوب همراهی را به او القا کنند. برنامه‌های روزانه قابل پیش‌بینی خانواده می‌تواند تسکین دهنده نوجوانان در تغییراتی باشد که در حال تجربه آن هستند.
داشتن یک وظیفه مهم برای انجام کارهای روزانه خانواده، می‌تواند باعث ایجاد حس مسئولیت، عزت نفس و رشد فکری شود. چنانکه بر هورمون سروتنین تأثیر گذارده و آینده ای مملو از شور و نشاط را برای او رقم زند.
اینستاگرام
@amminclinic
@markaz_moshavereh_ammin
شماره های تماس کلینیک روانشناسی و مشاوره آمین و کیمیا روان
آدرس: نارمک میدان هفت حوض_ابتدای گلبرگ شرقی،پلاک۷۱۴،طبقه دوم،واحد۴
#هماهنگی_وقت_مشاوره_حضوری
#02177955526
#09350633778
✅✅فرزندان ما ناجی مانیستند:
اغلب می پنداریم فرزندی که خیلی به والدینش توجه دارد فرزندی نمونه و وفادار است ولی چنین نیست، واقعیت این است که وقتی فرزندی همیشه نگران شماست یعنی خودش یک آسیب دیدهٔ واقعی است که مسئول آسیبش شمایید!
یک والد خوب والدی است که ذهن فرزندش از او آسوده باشد و به فرزند توانایی و قدرت آسوده فاصله گرفتنِ را بدهد. وقتی فرزندتان از شما دور نمیشود وقتی همیشه نگران شماست وقتی تمام برنامه هایش را با شما تنظیم میکند نه نشانه وفاداری او بلکه نشانه آسیب خوردگی اوست. توجه کنید وقتی مرتب با فرزندتان صحبت میکنید و در گفتگوها گوشزد میکنید که در این زندگی، چقدر سختی و عذاب کشیده اید چقدر رنج دیده اید و در واقع مرتب به فرزندتان القا میکنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی. حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور میکند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمیدهد، غافل از اینکه خودش تمام زندگیش را با نگرانی برای شما از دست میدهد. در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندانمان میدهیم آنها را مدیون و بدهکار و ناامن نکنیم، به آنها کمک کنیم زندگی های مستقل و ذهن های آرام داشته باشند.
فرزندان ما ناجیان ما نیستند.